Gedicht zonder titel

Je bond me vleugels om
de lucht werd dik
Ik liep er op

de was van je vingers
tussen mijn schouderbladen
en ik smolt

in een troebele herinnering
tussen de lijnen
van je woorden, handen en gezicht

ergens daar zie ik
onder vuiligheid verborgen
de zon

en dat het niet de moeite is
mij nog langer te beschijnen

Plaats een reactie